Hij hoorde bij de eerste generatie architecten van het zogenaamde
Nieuwe Bouwen. Hij vond dat er meer pleinen en binnentuinen in volkswijken moesten komen. Huizen moesten ook zo gebouwd worden dat er evenveel zon was voor iedereen. Architectuur zei hij is “niet iets dat men kan toevoegen aan het leven. Het is het leven zelf".
Hij was dan ook zeer betrokken bij maatschappelijke ontwikkelingen en vond het belangrijk zichzelf te blijven ontwikkelen. Door kennis uit te wisselen en samen te werken met andere architecten, gedetailleerd onderzoek te doen naar de gebruikers van zijn ontwerpen en ook actief naar buiten te treden.*
Precies zoals wij als school over leren en onderwijs denken. Onze naschoolse cursussen hebben daarom dan ook de naam Merkelbach Academie gekregen. (*bron: Het Nieuwe Instituut, Ons Amsterdam)